تحلیل درزه نگاری بخش شمالی ناحیه دماوند و ارزیابی خطر زمین لغزش

درزه ها عبارتند از شکستگی هایی هستند که غالباً در سنگ ها مشاهده می شوند. مهم ترین مشخصه درزه ها این است که در این نوع شکستگی ها، حرکت نسبی به موازات صفحه شکستگی وجود ندارد. منطقه مورد مطالعه در استان مازندران و در حد فاصل بین بایجان و منگل قرار گرفته است. اصلی ترین راه دسترسی به منطقه، جاده تهران - آمل (هراز) می باشد. در این مطالعه با انجام بازدید های صحرایی متعدد و استفاده از نرم افزار های مرتبط بیش ار 250 ایستگاه ثبت شد و در هر ایستگاه رخنمون مناسبی از شکستگی ها انتخاب و اندازه گیری شد. روش برداشت درزه ها در تمامی ایستگاه ها بر اساس روش انتخابی بوده که پس از برداشت درزه ها برای هر ایستگاه نمودار گل سرخی تهیه شد. برای تفسیر درزه ها، درزه ها را بر اساس      واحد های سنگی منطقه تفکیک کردیم که روند غالب درزه ها در تمامی واحد های سنگی شمال خاوری –  جنوب باختری می باشد. همچنین می توان تشکیل این درزه ها با ابن روند را به فاز کوهزایی پاسادنین نسبت داد و جهت تنش عهد حاضر در منطقه شمال -  شمال خاور می باشد. همچنین با توجه به پراکندگی ایستگاه های موجود در منطقه نقاطی که دارای پتانسیل زمین لغزش می باشند مشخص گردید.